Op 27 september eindigde het leven van Johan, na een moedige maar ongelijke strijd.

Op zijn uitvaart heeft Joris in naam van de wielerclub de volgende afscheidstekst voorgelezen: 

Lieve Nancy, beste Frederik en Orpha, Alexander, Katoo en Matijs,
Lieve Johan, copain,
Zondag 25 augustus beloofde een mooie fietsdag te worden.
Het weer zat mee, en er stond een stevige rit op het programma, richting Vlaamse Ardennen.
Dit was spek voor jouw bek. Jouw terrein. Immers: ook op de fiets schrok een uitdaging meer of minder je niet af.
We gingen, om het met jouw eigen woorden te zeggen: “rije”. “Rije, Rudy, rije” - dat was jouw motto. Het typeerde jou: het moest vooruit gaan. Jouw energie, jouw drive waren onverwoestbaar, en werkten aanstekelijk. Je had de gave om mensen te begeesteren, op sleeptouw te nemen, aan te porren om een tandje bij te steken - letterlijk, op de fiets, maar ook - en misschien belangrijker nog - figuurlijk, in alles wat je deed.
Op fietsavontuur in het buitenland, dichtbij of wat verder weg, zorgde je altijd mee voor "den ambiance". Never a dull moment. Je sloot graag de bar, maar was ook als eerste aan het ontbijt - waar je ons dan breed glimlachend zat op te wachten, liefst nog met een glaasje bubbels in de hand en met een blik van "mannekes, we gaan er weer in vliegen vandaag". Dat enthousiasme, die positieve instelling maakten jou graag gezien in onze wielerclub. Jij was er graag bij, en wij hadden jou er graag bij, met jouw humor en jouw relativeringsvermogen. Je deelde graag steken uit, maar kon ze ook incasseren. Zoals die ene keer, na de Primus Classic toertocht, toen jouw goodiebag in je wiel draaide en je zonder welverdiend flesje bier maar met druipende tas beteuterd huiswaarts moest keren. Tranen hebben we toen gelachen. Tranen.
Tranen zijn nu, helaas, het enige wat ons nog rest, nu het noodlot jou van ons heeft weggerukt.
Jouw plaats in ons peloton zal voor altijd leeg blijven. Neen, toch niet. Jij blijft met ons meerijden. Je fietsvrienden vergeten je nooit. Je was een van ons. Je blijft een van ons.
Nu is het aan ons om te zeggen: "rije, Rudy, rije"…